maan

mijn moeder ligt begraven in een kleine stad, hoe mensen koffie maken dat zegt alles, ik bouwde een bed van een los tafelblad, voor mijn dochter slaap en eeuwige slaap soms wil ik een kluit aarde in mijn mond stoppen schreeuwen naar de maan de donkere zwammen

Cursus gedichten verbeteren #39

Welkom terug bij de cursus gedichten verbeteren. Het is belangrijk dat we gaandeweg een intuïtie ontwikkelen over de verbeterbaarheid van een gedicht. We moeten als het ware direct kunnen zien of er 'iets' in een gedicht is dat zich, zoals Martijn Benders het heeft uitgedrukt, langs onze filters weet sluipen en ons kan raken. Veel geconstrueerde, ...

Vaarwel

wat denk je ervan morgen in de maan te wonen, waar fiere schaduwen uit je flanken slaan je het licht kust met je handen en je stem oneindig zingt langs hoge kraterwanden je ligt, je ademt de verwatering van alle grijsgeschilderde dingen die drijven op de stille wateren van jouw getemde, dode oceaan je ogen ...