het morgenrood van onze dag,
een vuile lichtstrook aan de einder
de destructie is aangekondigd,
zichtbaar voor de middelmatigen
wij ontwaken ziek van verveling,
hunkeren naar het onvermijdelijke
de schreeuwers op de pleinen zij dank,
apocalypsen zijn weer in de mode
het wereldeinde lonkt in de verte,
een vale schim waar je op kunt bouwen
we gaan straks gewoon naar een plek,
zonder verveling en zonder zonde
wij zien de zon op z’n laatste klim,
onze dag staat in schitterende kleuren
met halfstijve pikkies wordt gewacht,
op de vier ruiters en de ondergang
dan begint het grote sterven,
hongersnood, kinderdood, en massagraven
de entertainmentindustrie op volle toeren,
om ons onze verdomde zin te geven
de zon kruipt traag naar de einder,
de laatste avond lokt de fanatici aan
in de schemer glanzen koude ademwolkjes,
dan is het voorgoed met ons gedaan
die ondergang is het
die wij liefdevol gaan begeleiden
wetend dat de waanzin groeit
en wij verstotelingen blijven