sjokkend langs een graf,
een saai blok marmer, denk ik:
het is nog niet af
All about: graf
Cursus gedichten verbeteren #25
Voor de vijfentwintigste editie van deze cursus bespreken we een gedicht over het bezoek, samen met mijn dochter van vijf, aan het graf van mijn moeder. Het slot van het uitgangsgedrocht is schrijnend, maar het gedicht is volgens onze definitie verbeterbaar. dodenrust Je danst en zingt op haar graf, ik geniet in stilte de andere oma ...
Gedichtendag
vandaag geeft alles ons gelegenheid tot een gedicht, de poëzie regeert het hele land, van Harlingen tot Weert leve de beeldspraak die met woorden vrijt elke brug, elke Brahman, elke populier geeft zich over aan lichtvoetig spel van dit of dat gedicht, je kent het wel want alles is met al verbonden hier ...
ik als dode
In het kader van nostalvember dook ik in mijn tenenkrullend poëziearchief. ik als dode liggend op een koud bed dat in de nacht wordt gedragen eromheen de levenden gemompel en hoofdgeknik een snikkende vriendin verkorte versie van een vrolijk stuk muziek dat "hij gewild zou hebben" vaag gelul over het herinneren meer hoofdgeknik en kunnen ...
afscheid
en als grafbijgave wil ik
een beeldscherm waarop mijn gedichten lopen
als een eindeloze lichtreclame in glanzend neongroen
dit gedicht is speciaal voor de maden,
voor de eters van mijn brein.
Het loopt door in eindeloze herhaling
tot de batterijen leeg zijn.
Jotie
De Vlaamse kranten melden ophef over het gebeente van een alom geliefde knuffeljunk-poëet: in het dorp Oudenaarde wil de gemeente af van het graf van de eeuwigjonge alfabeet. 'T is maar een doodgesnoven dichter zei een ambtenaar. Bijna was Vlaams erfgoed door de barbaren leeggeroofd, bijna kregen de geestdoden het voor elkaar. Maar een weldoener ...