Recensie: Martijn Benders’ Baah Baaah Krakschaap / De P van Winterslaap
Martijn Benders is een briljante en productieve dichter die niet goed in likhiërarchieën netwerkt. Hij heeft echter een stapeltje vernieuwende poëziebundels op zijn naam staan die er mogen wezen. Vandaag aan mij de eer en de uitdaging om zijn voor zover ik kan overzien zevende Nederlandstalige bundel Baah Baaah Krakschaap / De P van Winterslaap (2018) ...
Recensie: Probeert u het later nog eens van Josse Kok
De bundel begint met de afdeling THESES. 'Krab aan je kaken alsof je een voorouder opgraaft', opent het eerste gedicht 'farce poetica' en we zijn meteen in de sfeer. Het moet allemaal niet te serieus worden genomen, de absurde beelden moeten de ruimte krijgen. In deze eerste afdelingen vinden we een aantal programmatische mededelingen, bijvoorbeeld ...
Recensie: sadà\exposadà – de metafysica uitgelegd aan onze goden
Eigenzinnig en buitengewoon complex, was mijn eerste indruk toen ik digitaal door dit dichtwerk bladerde. Wat een universum. Vreemde, ideosyncratische woorden als amygdala, geist, kitzler exobotten, dij, circus, praaldoorn, drinkrol, rode auto, tymbalen, fallus, das furchtbarste, registerlicht, pijplijnen, zilverpraal, darmen, voorhuid, matrix, holle stierenrug wisselen elkaar af. De tweede indruk betreft de terugkeer van vele ...
Recensie: Na het paringsritueel van Willem Thies
Na het paringsritueel opent met een pagina waarop staat 'Leefden wij als de dieren'. Een paar bladzijdes verderop staat het titelgedicht. Maar na het paringsritueel / gingen lezer en schrijver huiswaarts, ieder, terwijl de reptielen / op het droge kropen. De aan land kruipende reptielen staan hier voor de menswording en de mytische scheiding van ...