Iets met rouw
"En de jouwe?" "De mijne kreeg een hartaanval, plotseling." "Dus je hebt ook geen afscheid kunnen nemen?" "Nee." En zwijgend zitten we naast elkaar. Hieruit gaat weer een herinnering ontstaan. We voelen het, alsof we erop aan het broeden zijn. We zouden later allebei kunnen terugbladeren en allebei een beetje glimlachen bij dit punt. Het ...