Waar de stad staat
onder de snelle schaduwen van ijle vogels die niet op de stad vallen hangen betonnen torens in de vuile wolken waar de stad staat en haar schaduwhoeken in beton giet het asfalt is de mensen een rivier de stad een afwezige geest die een dauwregen van hebben willenden over de straatkeien jaagt waar de stad ...
ga liever
er zijn twee nodig om te weven aan het doek en twee om het iedere nacht te ontrafelen: twee om te spelen het is niet zwaarwegend, een luttel toeval en ik lees een eind van eenzaam in de schaduwfiguren die over jouw gezicht kruipen maar zo zal ik niet weten wie je bent ik zal ...
Eenzaamheid
Je trekt je terug in je kamer, doet de rolluiken naar beneden zodat niemand naar binnen kan staren, draait knarsetandend de sleutel in het gammele slot en gaat met de handen over elkaar geklemd op je bankstel zitten, omdat je gewoon alleen wil zijn. Maar nauwelijks zit je, nauwelijks heb je je benen genotvol over ...