Column
Wekelijkse notities in de kantlijn van waar de wereld over praat. En waarover ik vind dat de wereld moet praten.
De maandagcolumn is een institutie in niemandsland.
Een lul zijn
Een spontaan tekstje dat ik schrijf nadat er zich in mijn hersenpan een onaangename kortsluiting had plaatsgevonden. Met zo'n titel trek ik vast uw aandacht, dus laat ik deze met enige elegantie aan de hand leiden langs een anekdote, die ik vandaag, omdat mijn demon even zweeg, uit een triviale kroegervaring destilleerde. Ik was in ...
Herverdeling
De 32-jarige Oostenrijkse erfgename Marlene Engelhorn heeft besloten om 90% van haar vermogen weg te geven. Ze bezat dit geld omdat ze een nazaat is van Friedrich Engelhorn, de oprichter van BASF. Omdat ze ook sociaal activiste is geeft ze het niet zomaar weg, maar heeft ze een Raad opgericht, een zogenaamde Goede Raad bestaande ...
Doorlopend stemmen
Waarom is 'stemmen' een ritueel dat we moeten uitvoeren? Is het de enige manier om te bepalen door wie we ons willen laten vertegenwoordigen in het parlement? Waarom kan de politieke voorkeur, en de voorkeur voor een bepaalde volksvertegenwoordiger, niet permanent worden vastgelegd in een profiel dat de overheid voor iedere burger met een BSN ...
Ingezonden brief Volkskrant
Naar aanleiding van een opiniestuk van 1 november, stuurde ik de volgende ingezonden brief, die niet werd afgedrukt in de krant omdat-ie zogenaamd moest concurreren met veel andere stukken. De werkelijke reden was natuurlijk dat hij stilistisch niet voldeed, maar een redactielid wil niemand voor het hoofd stoten, zoals de volksmond zegt. * * * ...
Vrijheid, Heilig land en empathie
Als schrijver moet ik mezelf soms verplichten een opinie te formuleren over gebeurtenissen waarbij onze opinie eigenlijk alleen maar tekort kan schieten. De gruwelijke moorden van Hamas zijn meer dan een generatie niet voorgekomen en ik ga als scribent geen poging doen tot acrobatiek om het in woorden te vatten. Anders dan Yanis Varoufakis, een ...
40e nacht van de poëzie
Het is 6 uur, eigenlijk zou de nacht van de poëzie zich langzaam, als een dunne grashalm in de wind, naar haar einde toe moeten buigen. Langs wilde poëten die zich voor de achtste keer in het zweet dansen, langs zoenende liefdes die zich deze nacht leerden kennen, lieftallige dames die nagenieten van de onnavolgbare ...
Memento mori, Groundhog Day en zelfmedelijden
Voor onze morele ontwikkeling ('ontwikkeling' is een betere metafoor dan 'groei') is de confrontatie met onze eigen eindigheid essentieel. Dat soort zinnen zou ik opschrijven als 'ethicus' en auteur van lekker weg lezende boekjes. Een cultuurgeschiedenis van het memento mori, van de Romeinen tot Freud. Chronische ontstekingspijn in mijn bovenkaak (bacteriën eten mij gestaag op) hindert ...
Dutch directness, de heilige consument en nachtzwemmen
"Het is heel knap gemaakt maar ik heb er geen twintig euro voor over." Of: "We vonden je optreden niet goed genoeg om je nog een keer uit te nodigen." Dat had ik verwacht van de beruchte Nederlandse directheid, maar die blijkt, althans dat is mijn stelling in deze polemiek, een mythe. 'De' Nederlander communiceert ...