Maan
mijn moeder ligt begraven in een kleine stad, hoe mensen koffie maken dat zegt alles, ik bouwde een bed van een los tafelblad, voor mijn dochter slaap en eeuwige slaap soms wil ik een kluit aarde in mijn mond stoppen schreeuwen naar de maan de donkere zwammen
Anti-Oedipus
Ik heb mijn moeder wel eens naakt gezien Mijn vader ooit een boze brief geschreven Dat was niet voorspeld en bovendien: er kleefde Geen noodzaak aan, of slechts heel even.
Cursus gedichten verbeteren #25
Voor de vijfentwintigste editie van deze cursus bespreken we een gedicht over het bezoek, samen met mijn dochter van vijf, aan het graf van mijn moeder. Het slot van het uitgangsgedrocht is schrijnend, maar het gedicht is volgens onze definitie verbeterbaar. dodenrust Je danst en zingt op haar graf, ik geniet in stilte de andere oma ...
“Mijn moeder is gek”
Toen ik de eerste hartverscheurende anekdotes las in de voorpublicatie van dat boek over de moeder van Arthur van Amerongen, geschreven door een verbaasde zoon die al veel langer had geleefd dan die moeder had voorspeld, krijg ik wel kippenvel hoor. Wat een ellende moet dat zijn om je eigen moeder in een gekkenhuis op ...