Waterboarding
Ik werk dagelijks aan een absurdistische roman. Het is een oefening in tomeloze fantasie, bijtend cynisme en humor die de geëerde lezer van zijn stoel moet blazen. Het verhaal is een samenraapsel van uit de duim gezogen situaties en bizarre personages, existentialistische donderpreken en rumoerige Himmelstürmerei. Vandaag verzon ik een Poolse jongen die Carol heette ...
hadden we natuurlijk allang gelezen
Soms kijken we weleens terug op wat we vroeger schreven, en schudden dan onze hoofden in milde ironie. Wat waren we pretentieus, wij jonge hemelbestormers in één zomervakantie, wij literaire pubers die Dante en Rabelais verslonden met een ingespeelde frons. Een voorbeeld is dit poëem dat ik zo rond mijn negentiende neerschreef: oud worden wij: ...