All about: dood

De Dood slaat weer eens toe
De dood van mensen die je hebt gekend, hoe vluchtig ook, went nooit. Afgelopen week overleed de dichter F. Starik, die ik in 2016 heb zien optreden tijdens een Nacht van de Poëzie in Utrecht. Naderhand sprak ik hem kort aan zijn signeertafel. Niet dat ik een bundel van hem had gekocht, daar was ik ...
Dan komen de miertjes!
Hoe en wanneer moet je je kind voorlichten over de tijdelijkheid van ons bestaan? Zolang je voor het ouderschap nog geen diploma nodig hebt en er geen verplichte handboeken zijn moet iedere ouder dat voor zichzelf uitmaken. Nog staat er geen straf op wanneer we ons kroost te vroeg bekend maken met de verschijnselen van ...
Wederopstanding
De hoop sterft, zoals clichéliefhebbers weten, het laatst. Zonder de hoop dat ik ooit verlost zal zijn van de zeurende pijn in mijn mond, die al meer dan een jaar het ijkpunt van mijn bestaan vormt, zou ik de vrolijkheid die ik in mijn schrijven wil uitstralen, niet op hebben kunnen brengen. Dat klinkt als ...
Liefdespoëzie
Ik bewonder de Vlaamse dichter Koenraad Goudeseune die dagelijks schitterende erotische liefdesgedichten op zijn Facebook-profiel plaatst alsof het niks is. Briljante verzen over wulpse rondingen, de kunst van het beminnen en de oneindige futiliteit van ons bestaan. De dood en god zijn nooit ver weg, maar zonder libido kan er niet goed worden gebeden. Een willekeurig ...
Dode woorden
Ik begin de zondagochtend met geld verdienen. Direct vanuit mijn bed, kussen onder m'n laptop. Op deze mooie Chinese nieuwjaarsdag zou ik willen dansen, zingen, beminnen en vol vuur mijn wensen over het Jaar van de Haan opschrijven, met mijn geestverwanten de draak willen steken en slimme polemiek bedrijven. Ik zou willen lachen, hardlopen, dichten, ...
Het bed
net geboren lig je in een bed en schreeuwt een waarheid uit een waarheid die je later systematisch wordt ontnomen tot je terugkeert naar die zuigelingen-sluimer, en leert te vergeten hoe je haar verdrong en als je dood bent ruimen ze je bedje op
dag, stervende
dag, stervende jij bent mij niet ik masseer jouw slapen maar ik ben jou niet er valt dus verder niets te zeggen de dood
Socrates III: electrische stoel
Hier zit ik dan, op mijn filosofen-troon de bedrading is aangelegd, omsloten het vlees het oppervlak van mijn gedachten, dat ik toon doet uw goden duizelen, omdat ik hen niet vrees Mijn gelijk zal tot het einde blijven groeien mijn vlees is het brood, dat u verbranden moet ik hoop dat u niet met de ...