Het Museum voor Modernste Kunst in Rotterdam kon zich sinds zijn opening in 2074 verheugen op een vaste stroom bezoekers. De meeste bezoekers waren vanzelfsprekend wat ouder: mensen die in leven waren voor de Grote Ommezwaai en hun herinneringen aan die ingewikkelde periode koesterden. Het museum had in maart 2075 een speciale tentoonstelling georganiseerd van de kunstenaar Rae Harwol, waar uitzonderlijk veel mensen op af waren gekomen. De Canadees Rae Harwol, geboren in 2031, stond bekend om zijn kritische menselijke kunst, die in zijn eigen woorden “roffelen op het trommelvlies van onze fundamenten”. Wat het publiek vooral nieuwsgierig had gemaakt was het gerucht dat hij dit keer een grens had overschreden waarvan we nagenoeg vergeten waren dat zij bestond. Bezoekers bekeken zijn werk van heel dichtbij, in de hoop te ontdekken wat die grens was, maar waren daar nog niet in geslaagd toen de beroemde kunstcriticus Herman Stael erover schreef. Hij beweerde in een opstel dat de kunst van Harwol zo op menselijke kunst leek omdat zij daadwerkelijk door mensen (homo sapiens) was gemaakt. “Bedrog!” riepen verschillende museumgangers toen ze het opstel van Stael op hun Retina lazen. Harwol houdt ons voor de gek! Hoe durft hij homo sapiens te gebruiken, we moeten de dierenbescherming inschakelen. We zijn geïnteresseerd in de visie van Rae, maar dit is zo visieloos, het MMK moest zich schamen! Rae Harwol heeft zich inmiddels verontschuldigd en de mensen uit zijn atelier zijn overgebracht naar geschikte onderkomens.
Ultrakort verhaal: Het museum voor modernste kunst
