Toen ik mijn dochter van achteren besloop, nadat ik het stemlokaal door een ander deurtje had verlaten dan waardoor ik binnen was gekomen, en haar verraste met een gratis rood potloodje, waren we in opperbeste stemming. Het regende op de weg naar huis, maar over het hemelwater kan niet worden gestemd, zo de wijze woorden van het achtjarige meisje op haar roze fietsje. De volksmond heeft het over een burgerplicht, strict genomen kan er geen plicht zijn, omdat dat de soeverein veronderstelt. En de soeverein, de wil van het volk (volonté generale, dixit Rousseau) wordt in de stemhokjes geconstitueerd.
Enkele minuten voordat ik mijn dochter het rode potloodje gaf, maande een oudere man, fronzend en woordeloos, naar de ontsmettingsautomaat, voordat ik binnen mocht treden in het impromptu heiligdom van onze democratie: een stemzaaltje met lelijke vloerbedekking en drie hele serieuze ambtenaren voor het controleren van de identiteit en het overhandigen van een papieren stembiljet en het potloodje.
Ik maakte het vakje van mijn voorkeur rood, schreef mijn naam en BSN duidelijk op het stembiljet (ik had op Facebook gelezen dat dat moet), en deponeerde het in de daarvoor voorziene gleuf.
“Door de andere deur naar buiten, meneer!” riep een van de stemmingmakers. Ik maakte een zwier en greep de corona-geïnfecteerde deurklink stevig beet.
Wat is het toch een imbeciele vertoning: je stem uitbrengen in 2021. De stemkompjoeters zouden niet te vertrouwen zijn, in een wereld die financieel volledig, zonder enige uitzondering, afhankelijk is van computersystemen. In een wereld waar de overheid eindelijk een systeem beschikbaar stelt dat je je keuze over je orgaandonorschap online laat vastleggen, net als je verhuizing, het leeuwendeel van je belastingen, etcetera.
Denk aan je hart, Kamiel! zei een leraar op de basisschool tegen me. Nu nog een keer, en dan rustig. Je snapt toch wel dat er goede redenen zijn, zoals de privacy, en de privacy, en het voorkomen van fraude, dat er op papier gestemd wordt? Op Facebook deelt bijna iedereen vol trots mee op wie ze hebben gestemd, en er hoeft maar een duo omgekochte stemmentellers te zijn om stembiljetten achterover te drukken.
Nee, de werkelijke reden is gemakszucht, en het onvermogen van de overheid om buiten het stemhokje te denken. Maar genoeg geluld, deze columnist moet centen gaan verdienen. Want stemmen is allemaal leuk en aardig, am Ende wint toch de VVD en de neoliberale “visie” die wonen voor kleine excentrieke burgers onbetaalbaar maken.