Daar moet over geschreven worden! De vijgenboom in de tuin draagt vruchten in november, rijpe vijgen die op de grond vallen en de oven ingaan met walnoten en geitenkaas. Een klimaatpleziertje. Tel daarbij de wijn- en olijvenoogst die de Noord-Europeanen de komende decennia te wachten staat en de toon is gezet: deze eeuw wordt een banket, Calvinistische tanden zullen zich volvreten aan Mediterrane culinaire weelde, het joie de vivre zal doordringen tot in Zweden en daarbij zelfs Oost-Groningen niet overslaan. Klimaatverandering is een feestje, de hysterie klatert van onze schubben af, dat is iets voor volgende-eeuwers.
En zie? Neemt de ‘rechtse realist’ zo’n paragraaf serieus? Kan hij zijn eigen cynische hedonisme nog zonder blikken of blozen formuleren? En zo niet, waarom gaat hij dan steigeren wanneer wij dat voor hem doen?
Choi toch, geniet gewoon lekker van je vijgen man, waarom moet je het allemaal weer zo opblazen? Je schreef in je proefschrift jaren geleden al over de stem ‘van volgende generaties’, maar dat proefschrift heb je heel bewust om wille van de zoete ironie nooit verdedigd. Stemmeloos voor de generaties zonder stem. Wie luistert er nu naar Choi? En bovendien: die vijgen zijn toch hartstikke lekker?
Ik luisterde naar een Amerikaanse Podcast over de Europese “klimaatactie”, de lippendienst van Vanderleijen en volgevreten Eurocommissionarissen aan ‘het klimaat’. De yanks vielen van hun stoel zo goed dachten ze dat het was. Hier werd geluisterd naar de jongere generatie, Thunberg en Neubauer wisten de conservatieven ertoe te bewegen om wetenschap serieus te nemen. Stel je voor: Mitch McConnell die een klimaatpreek houdt! Nee, in de Verenigde Staten, de grootste ‘uitstoter’ voor China en de gehele EU put together is dat beyond imagination.
Voorwaar, ik blijf daarom cynisch, waakzaam en dienstbaar. Al die klimaatregeltjes zijn en blijven een vijgenblad voor het Imperatief van de economische groei. En de ‘loskoppeling’ van economische groei en materiële consumptie? Een fabeltje! De economie moet schaarse grondstoffen exploiteren, en de kunstmatige schaarste in digitalis kan niet de reële schaarste van de commodities vervangen. Bitcoin evolueerde binnen een paar jaar van kunstmatige schaarste (het vaste aantal Bitcoins dat werde gecreëerd) naar de reële schaarste van de elektriciteit, opgewekt door smerige Chinese kolencentrales.
Geef acht, lezer, en hoed u voor de onbenullen.