375 miljoen jaar nadat de laatste Tiktaaliks (de naam betekent grote zoetwatervis in het Inuktitut, en dat schrijf je zo: ᑎᒃᑖᓕᒃ) in het ondiepe kustwater van oude oceanen twijfelden of ze nog vissen of al tetrapoden waren, werden er twee onafhankelijke poëziebundels gepubliceerd. Een door de Vlaamse dichter Jonas Beckers, en een door de Nederlandse dichter Kamiel Choi.
Jonas en Kamiel hadden nooit van elkaar gehoord, en naar het schijnt waren de poëten allebei positief verrast toen ze van dit toeval op de hoogte werden gesteld.
Het internet leert ons dat dit vaker voorkomt: zo zijn er meerdere boeken die Snow heten of My Life. Zelfs Mannen zonder Vrouwen (Murakami en Hemingway). Maar Tiktaalik?
Ik wil bij deze gelegenheid Jonas van harte feliciteren met zijn bundel, die in tegenstelling tot de mijne, ook daadwerkelijk over Tiktaaliks gaat.
_______________________________
Afbeelding Wikimedia