Cursus gedichten verbeteren #80

Welkom bij de cursus gedichten verbeteren. Vandaag een gedicht over een gezet model uit de abominabele reeks Tongriem 2.

het model

Ze is zo dik als een huis
een bloemgordijn waait om haar lendenen
ze zetelt voor de schildersleerlingen, die van haar boezem
studie maken.

Alles is lichaam. Alles is lijn.

Ze vlijt zich voor de jongensogen die knipperen
als jonge vogelbekjes bij het zien van haar lijf.
Ze tekenen zware lijnen.

De ervarenen trekken zich vantevoren even af
want dan kun je veel scherper kijken

Ze denkt aan
het klikken van de fietsversnellingen bij de stoplichten
en aan de drie muffins bij haar ontbijt die dag

Obesitas of adipositas is een groot probleem in rijke samenlevingen. Dit gedicht associeert dat met Rubens en een beknopte esthetica van de vorm. Ik houd het voor verbeterbaar.

We moeten deze poëzie beter verzorgen: regelafbreking, interpunctie, ritme, klank. Daarnaast is het zinvol om na te denken over de verschillende taferelen die de strofes oproepen en hoe zich tot elkaar verhouden. We zien hoe het model wordt geobserveerd. Daarna is er een zeer beknopte esthetische theorie. Vervolgens een beschrijving vanuit háár perspectief. Daarna een nuchtere opmerking over masturberen. Het slot werkt (waarschijnlijk bewust) verstorend. Toch past dat niet een dit Rubensiaanse gedicht: weg ermee en verbeteren door iets anders. Overigens vraagt een gedicht over een volrond model om meer woorden.

ze denkt aan de huur, de ruzie met haar vriend, hoe zijn hoofd rood werd
toen ze over haar begon, wat ze had kunnen studeren wanneer alles anders
was gelopen, als haar vader na zijn ontslag niet te vaak thuis was geweest
of ze haar uitzicht niet hadden verpest, en aan haar zus in Australië die haar
schuld aanpraatte die keer dat ze nieuwe kleren kocht uit Bangladesh, aan
de serie die ze volgt en of ze nog verliefd zal worden

Het is het type narratieve meisjespoëzie dat vandaag de dag goed in de markt ligt. Why not? Het hoeft niet allemaal zwaar poëticaal en viellozovies.

Zo komen we voor € 99,95 tot:

het model

ze is zo dik als een huis
een bloemgordijn waait om haar lendenen

ze zetelt voor de schildersleerlingen,
die van haar boezem
studie maken

alles is lichaam.
alles is lijn.

ze vlijt zich voor de jongensogen die knipperen
als jonge vogelbekjes bij het zien van haar lijf

de ervarenen trekken zich vantevoren even af
want dan kun je veel scherper kijken

ze denkt aan de huur, de ruzie met haar vriend,
hoe zijn hoofd rood werd toen ze over háár begon,

wat ze had kunnen studeren wanneer alles anders
was gelopen, als haar vader na zijn ontslag niet te vaak thuis was geweest

aan haar zus in Australië die haar schuld aanpraatte omdat ze nieuwe
kleren kocht die afkomstig waren uit een fabriek in Bangladesh met

verschrikkelijke arbeidsomstandigheden, aan de tv-serie die ze volgt
en of ze nog verliefd zal worden en aan het klikken van de fietsversnellingen

vanmorgen bij de stoplichten en aan de drie muffins die ze ophad bij haar ontbijt

Wat is daarop uw commentaar? Tot de volgende week!