Die Kamiel Choi is een laffe kankercolumnist. Wat een mislukt smoelwerk, dat hoort thuis in een gesloten inrichting die debiele praatjesmaker. Met z’n nutteloze filosofie heeft hij al meer steun getrokken dan hij waard is de lafbek. Opknopen die gesubsidieerde hypocriet, aan zijn met gesubsidieerde vegane brokken gevulde darmen. De gloeiende tyfus is nog te goed voor die schlemiel die nooit een baan heeft gehad. Afschieten die foeilelijke brilsmurf zonder stijlgevoel, die kansloze hansworst met zijn domme blog, die gore hypocriete rasopportunist die nog slechter schrijft als de incontinente tafelheren van De wereld DENKt door.
Er bestaan in Nederland, voor zover ik dan vanuit het verre Berlijn kan overzien, twee volkssporten. Ofwel je beledigt hartstochtelijk zodra je daar een reden voor kan vinden of verzinnen, ofwel je hebt je inmiddels aangesloten bij de fatsoensgestapo. Alles er tussenin is nog nat tussen de oren en heeft in het publieke debat niets te zoeken. Het zou een heerlijke arbeidsverdeling zijn in de hete zomer die komen gaat: de ene groep stelt “BN’ers” allerlei vragen over homorechten, racisme, genocide, vluchtelingen, milieubeleid, belastingontduiking en TTIP, publiceert de antwoorden op een mooie website om vervolgens over te gaan tot een scheldkannonade waarbij vergeleken Dikke Bertha een erwtenschieter is. De lucht zal zinderen van hufterige hypocrieten, achterlijke dubbele moraal, kankerlullen, afschrikwekkende nageboortes, sadistische kutconservatieven, satansgebroed en kontneukende Turkse dictators. De krachtigste salvo’s zullen nadreunen op ieders trommelvliezen, tot op het bot wordt er beledigd – en tot op het bot leren we elkaar kennen.
De andere groep roept ondertussen aanhoudend “tut-tut-tut”. Verontwaardigd zijn wordt in hun kringen een eervol beroep waar je bij het AD of de Volkskrant warempel een leuke boterham mee kunt verdienen. Özturk en Kuzu presenteren plannen om Facebook en Twitter voortaan door een Turks staatsbedrijf te laten controleren. Fatsoensadventisten gaan langs de deuren met hun blijde boodschap. De niet op zijn mond gevallen rapper Appa rolt de r van respect tot ver in september.
Misschien breng ik ook een kort staatsbezoek aan Nederland deze zomer. Ik zal me voordat ik Willempie de hand schudt eerst eens inlezen in de wet- en regelgeving inzake majesteitbelediging, want als ze je in de cel gooien houdt de lol op. Het zou overigens fijn zijn wanneer ik een gedaanteverwisseling kon ondergaan. Ik zou graag naar Nederland komen als een progressieve homofiele Ethiopische Jood in een rolstoel. Dan kan ik op het dampende “commieflikkerniggergaskamer” soeverein reageren met een groots gebaar. Vergeef hen, ze hebben geen idee wat ze doen, – die geitenneukers.