Month: juli 2015

Speeltuin
Je bent bijna tweeëneenhalf en je brengt mijn schoenen als we naar de speeltuin gaan "papa, aan!" Ik til je op, maar je wilt lopen "tap, tap, tap" Je wijst op de schommels en ik zet je erop "ja"
De donkere kamer
Dit schrijf ik ongeveer een maand geleden om uitdrukking te geven aan mijn gemoedstoestand in die tijd. Ik heb geen idee waar ik nu ben, maar ik weet zeker dat mijn gemoed ondertussen is opgelucht. Deze beschrijving is dientengevolge te beschouwen als een historisch document. Het is geschreven vanuit het perspectief van mijzelf, ruim een ...
Asociale media
Ik lees op Blendle een tenenkrommend artikel over de 'jonge generatie' die miljoenen verdient met Youtube-video's en Instagram-foto's, dat wil zeggen: met de reclames en product placement eromheen. Het begint met een schoongeschreven beschrijving van de nieuwe online helden, probeert vervolgens de lezer bij de les te houden door te becijferen hoeveel deze sterren dan ...
Adorno goes Greece
Er is dus een akkoord. Ik heb meegeleefd met het theater rondom de Griekse bankenredding en de austerity die de logica van het systeem aan de oudste democratie ter wereld oplegt. Ik heb zelfs even gedacht dat ze terug zouden keren naar de Drachme, hun banden met de ECB, het IMF en andere financiële aasgieren ...
Some notes on Paul Mason’s Postcapitalism
In reply to a noteworthy article in the Guardian about the book "Postcapitalism" that is published on July 30. 1 Mason interprets the transition from capitalism to postcapitalism as a parallel to the one from feudalism to capitalism. This serves to explain that such a societal transformation takes many decades and gives rise to 'a ...
Afkraken
Mijn carrière als Nederlandse scribent is al afgelopen nog voordat hij goed en wel is begonnen. Met de grootst mogelijke zorgvuldigheid hebben ze hem in de kiem gesmoord, en dat is maar goed ook. Mij blijft een entree in "het wereldje" bespaard. Ik zal gespeend blijven van lange gesprekken met ellendige redacteurtjes over de "opbouw" ...
De tijd is een maagd met krullend haar & poëzie is lijden aan de taal
... a playful, self-defeating gesture
Zweefneger
Youp van 't Hek schrijft knuffelcolumns die net zo rond zijn als zijn brilletje. Af en toe is hij een beetje ondeugend en weergalmen zijn vloekjes in de linkse kerk. Is op zich niks mis mee, maar hij wordt voorspelbaar. En hij weet wat dat betekent. Vroeg of laat zal hij worden gehekt. Een twintigjarig ...