mijn lichaam is het universum, kosmisch zijn mijn oren
de zwaarste atomen zweven, wanneer ik de chaos ontketen
in mijn ingewanden. Miljarden sterren worden geboren
als mijn buik rommelt, want ik laat galactische scheten
grote manen verslind ik bij het ontbijt, uit mijn neus
vlammen gierende kometen, bij iedere toon die ik zing
siddert alles maar voor jouw atomen ben ik de rode reus
en versmelt ze tot zware elementen – leve de vereniging