Herinneren
Maar laten we het niet hebben over verderf
want ik vaar vannacht nog bergend uit
mijn schuit is sterk en blinkt van de verf
ik red je haar je stem je lach je huid
Month: oktober 2014
mijn pen
ik schrijf over niets en mijn pen viel net ik slaak derhalve een luide, echoënde vloek geloof het of niet, hij ligt tussen het bed en de muur, ergens achter de plint, ik zoek hem morgenochtend wel, als het daglicht is teruggekeerd, en ik weer mezelf ben nu voltooi ik zonder seriefen dit gedicht - ...
twintig
we gaan tijdreizen, naar haar
twintigste verjaardag, of terug,
naar toen wij twintig waren
zwelgen daarin, dat is een oud recept
tegen de neerslachtigheid
alles is nu, altijd, nergens
ze huilt en ik weeg haar schoentje
in de palm van mijn hand
en glimlach twintig jaar lang
hel
we mogen even in deze zwerende hel verpozen
elkaar betasten, bezoedelen, of minnekozen
soms roept er iemand: zie je nu wel,
wij zijn het zelf, het zweren van de hel
Socrates I: strop
ik ben, ziet u, nogal filosofisch aangelegd in overpeinzing wandel ik op het schavot met een knipoog voel ik even aan m'n strot dan haal ik adem en zeg wat moet gezegd de strop zal ik dragen als een lauwerkrans en jullie veroordeling is mij een vreugd te hangen voor dwazen is welhaast een deugd ...
Socrates III: electrische stoel
Hier zit ik dan, op mijn filosofen-troon de bedrading is aangelegd, omsloten het vlees het oppervlak van mijn gedachten, dat ik toon doet uw goden duizelen, omdat ik hen niet vrees Mijn gelijk zal tot het einde blijven groeien mijn vlees is het brood, dat u verbranden moet ik hoop dat u niet met de ...
Socrates II: vuurpeloton
Ik sta hier, ongenaakbaar en wijdbeens op de plek waar u zo meteen gaat vuren kom me niet met uw vonnis, schiet ineens, maar denk met dat geknal wel aan de buren Mijn dood is tenslotte wat er moet gebeuren opdat ik ooit om mijn inzichten word benijd en een hele traditie mijn dood zal ...