Erkenning
Een stoutmoedig schrijver uit Leiden Wilde 't snakken naar erkenning vermijden Hij hield veel van z'n werk Maar het leek 'm toch sterk Dat snakken zijn geest kon bevrijden
Uitgelatenheid
Soms neemt een emotie het roer van ons over, en duwt ons hardhandig in de hoek van onze kajuit, waar we verdwaasd blijven liggen tot ze is uitgeraasd. Zo is de uitgelatenheid. Het is de Dionysische deugd, ons kortstondig te verheffen boven de klevende tijdelijkheid. Wijn! Een bacchanaal dat zichzelf versterkt, waar we alles voelen ...
Rouwe klankdichten
Ongeveer tien jaar geleden schreef ik een gedicht van vrije associatie, en noemde dat "de kus". Het werd door mij voorgedragen, en kreeg zelfs applaus en een afdruk op karton. Ik heb er nooit veel mee gedaan, maar ik houd nog steeds van de rouwe klankdichterij en het spel met halve betekenissen. Hoe zou dat ...
Eugeen Edward Stroobant
Een van de veel te weinig geprezen wonderen van het internet is de universele toegang tot het geschreven erfgoed van de mensheid. Wanneer we denken aan de complete werken van al die geniale beroemde schrijvers, worden we gewoonlijk zó duizelig, dat we vergeten ze te lezen. Maar het zijn niet alleen de Groten der Aarde. ...
Kuisheid
Kuisheid is een voor de hand liggend ideaal. Iedereen die heeft geleefd als mens en niet als dier zal dit ideaal kennen. Het dringt zich als vanzelf op aan het bewustzijn dat we sinds enige millenia hebben ontwikkeld om de dieren en elkaar te slim af te zijn. Zuiverheid, puurheid, reinheid, onbevlektheid, het komt in ...
Homo comfortabilis
Soms heb ik een ingeving die zo triviaal is, dat ik hem met vriend en vijand moet delen. Vandaag is dat een gedachte over een uitgestorven soort, waar u niet van zult opkijken. We kennen allemaal homo erectus, homo habilis, en homo sapiens, en weten min of meer wat ze betekenen, en dat de wetenschap ...
Vaarwel
wat denk je ervan morgen in de maan te wonen, waar fiere schaduwen uit je flanken slaan je het licht kust met je handen en je stem oneindig zingt langs hoge kraterwanden je ligt, je ademt de verwatering van alle grijsgeschilderde dingen die drijven op de stille wateren van jouw getemde, dode oceaan je ogen ...
What if our child becomes…?
[series-miru] Our daughter is 66 days old now and most of her actions are reflexes of the hunger she feels, the discomfort her skin communicates to her, the sounds she hears and the blotches of color we assume she sees. She smiles a lot, and we've been tempted to attribute that to her character, but ...
“I cannot be the only one who…
"I cannot be the only one who basks in the illusion by breaking it. When did we grow ears to the story of value that is told through us, the root of our essence as social beings? Such brilliant fiction, and so undeniably true. We live in language, says the bedridden poet. Our chain of ...