Houd moed!
"Het wezen van de macht, en ik gebruik een groot woord, is angst". Dit heeft Trump in een interview met wittehuisjournalist Bob Woodward gezegd. Of ongeveer zo gezegd, in 2016 of daaromtrent. Hier in Seoul zit de koude in de lucht en genieten mijn vrouw en ik van ons knusse huisje. Ik ben vandaag begonnen ...
Good riddance: Arnons voetnoten
Vriend en vijand zijn het erover eens: Arnon Grunbergs laatste voetnoot op de voorpagina van de Volkskrant is een heuglijk feit. Als wat hij achterlaat een zwart gat is, ben ik met liefde nihilist. Dat de tweeëneenhalf duizend schrijfsels die hij de afgelopen jaren produceerde taalkundig om te janken zo belabberd en intellectueel onhoudbaar zijn, ...
Kerstwens
In haar beschouwelijke kerstboodschap schreef bevlogen collega-columnist en Roversdochter uit het Noorden Bronja Prazdny over je afkomst en je vader als inspiratiebron, en hoe gezwellen op het internet haar zulks kwalijk namen. Een persoonlijke thematiek, net als een persoonlijke schrijfstijl die gulziger is dan 4,9 woorden per zin, werd door de semi-alfabeten niet op prijs gesteld.
Narcistische krenking
De vrouw die naast mij zat speelde elke noot in het juiste ritme. Ik zwalkte krakend en vals naast het ritme, miste keer op keer de hoge a, vergat steevast een herstellingsteken, streek op wanneer zij afstreek en omgekeerd, maakte van de allegretto triolen een lompe eierdans en speelde forte waar mezzo piano stond. O ...
Erkenneling
Publieke erkenning, iemand 'zijn' in het openbaar is op het eerste gezicht heel comfortabel. Je hoeft zelf niet meer na te denken over je identiteit, dat maakt de publieke opinie wel uit. Je bent iemand, in de hoofden van een heleboel mensen en alles wat je zegt en doet wordt altijd waargenomen tegen dezelfde achtergrond. ...
Kerstballen in februari
Maandag columndag. Twee dagen geleden, op een bitterkoude zaterdagavond groette ik een vrouw die alleen op straat liep en sprak. Ze keek me verbaasd aan. Toen ik mijn groet herhaalde liep ze me rustig pratend voorbij. Ik had niet gezien dat ze telefoneerde met apparatuur in haar oren. In het café voerde ik een kort ...
Zelfkritiek
Een columnist mag soms zijn eigen gevoelens (k)analiseren. Ik begin vandaag eens zonder bang te zijn onafgewerkte straattaal te gebruiken gewoon met voorgaande zin. Ik wil niet langer de schijn ophouden, niet langer eindeloos twijfelen aan ieder woord (en toch delete ik twee woorden voor elk woord dat ik hier laat staan). Zelfkritiek is een ...
Inspire me
In het kader van onderzoek voor een te schrijven boek liep ik hier in Utrecht een vestiging van het COA (spreek uit: SOA) ofwel het Centraal Orgaan Asielzoekersopvang binnen. Een ongeletterd gezicht aan de balie beneden blafte dat er geen openbare bezoekersruimte was en dat je als bezoeker alleen naar binnen mocht als je een ...
Goede voornemens
Toen ik in Berlijn woonde kocht ik nooit een kerstboom. Een paar dagen ná kerstmis lag er altijd wel ergens eentje op straat. Die nam ik dan op de fiets mee naar mijn huis om ze te decoreren met opgeknipte kranten, eierschalen en houtsnippers. Onder mijn geïmproviseerde kerstboom schreef ik dan met grote onregelmaat stukjes ...