nostalvember

Nostalvember: oud liefdesverhaal (2000)

Paul en Julía. Een eenvoudig liefdesverhaal. "Do you want to come?", vroeg ze aan de iets afwezig voor zich uitstarende student die voor het eerst in zijn leven een prostituee bezocht. De student knikte en ging met haar mee naar binnen. Binnen een half uur stond hij weer buiten, en hij had het kouder dan ...

ik als dode

In het kader van nostalvember dook ik in mijn tenenkrullend poëziearchief. ik als dode liggend op een koud bed dat in de nacht wordt gedragen eromheen de levenden gemompel en hoofdgeknik een snikkende vriendin verkorte versie van een vrolijk stuk muziek dat "hij gewild zou hebben" vaag gelul over het herinneren meer hoofdgeknik en kunnen ...

Nostalvember: filosofietje uit 2000

Vandaag in #Nostalvember een document van rond de eeuwwisseling, dat ik op mijn computer aantrof. Het is een korte filosofische uiteenzetting in heerlijk naïeve en stilistisch ongepolijste taal. Mijn moeder leefde toen nog - ik leefde toen nog. Voorwoord Beste lezer! Bestaan er vandaag de dag nog echte filosofen? Alles is toch al ooit eerder gedacht? ...

In kwetsbaarheid gedijen

'Het volk' kunnen we gebruiken om erboven te verheffen. Boven Jelle B-C, zwarte P, A ten B of Emile R. Wanneer we het afzetten tegen het gelul in de polder, krijgen zelfs onbenullige overpeinzingen het karakter van ongenaakbaarheid. We hoeven maar te doen alsof we oprecht op zoek zijn naar iets van universele waarde, en ...

Nostalvember: oeroude gedichten

Wat mij fascineert is de Überkitsch die ik vroeger met een straight face schreef. Echt. Ik blader, in het kader van #nostalvember, door meer dan tien jaar oude gedichtjes die ik ooit opschreef. Wat een onzalige ellende, lieve mensen. Beschouwt u het onderstaande als verlate bijdrage aan de Halloween-trend. Beweeg je als een vlinder die de ...

Today I found this: Growl Now that I am lowered into my trench language I become an invocation. I am muscles and tendons, a pressurized blood machine, slowly releasing what was stored between the apostrophes, like a captured animal. I am a cormorant of the apocalypse, a confessing nihilist. Opinions grow on me like frozen ...