Oordelen, oerdelen
Ik rijd van Olhão in de Oost-Algarve terug naar Lissabon. Er bevinden zich hoeren in de berm. Sommige exemplaren zitten gezellig op een plastic stoel, terwijl anderen een bruingebrand been in het gezichtsveld van de passerende automobilisten poneren. Ik rijd aan zo'n bronzen been voorbij en bedenk dat het ook een houten poot zou kunnen ...
Interview Arthur van Amerongen
Naar aanleiding van zijn populaire wekelijkse column Ik Arthur van Amerongen in de Volkskrant, waarvan er 150 onlangs in boekvorm zijn verschenen, alsmede een op handen zijnde roman genaamd "Vandalusia", heb ik besloten Arthur van Amerongen aan de tand te voelen. Voor feiten hebben we wikipedia dus dat is hier niet nodig. Voor bekvechterij is er Facebook, ...
‘Ik, Arthur van Amerongen’ – een reviaanse roman in 150 columns
Vorige week heb ik nachtwerk gemaakt van een recensie over een bundel columns, geschreven door een rauwe kerel die van de heroïne is overgestapt op vruchtensapjes en zich met drie teven heeft teruggetrokken in een leuk hutje op een berg in de Algarve. De recensie werd niet geplaatst "omdat het teveel over de persoon zelf ging" - ...