Afscheidsbrief
Ontroerd aai ik het papier zijn vezels de hanepoten grijpen zorgzaam in elkaar maar ik zit hier en jank en vouw ezels- oren denkend verloren aan je doornatte haar In onze stille rivier hebben we toch gebaad en ik stak in je haar een dagverse anemoon voor de weg terug maar het werd te laat ...