dichterbezoek

werkkamer, een impressie
aangeschreven flarden papier

hij is verbruikt, denken we
we zien zijn muren zwijgen

steken het mes erin van onze observatie

ze zwijgen omdat hij waant dat ze schateren

we draaien onze nek om, en daar zit hij

een vlezige tong duwt hij tegen zijn tanden
hij die de woorden aanrandt, en ze redt van ouderdom
deze dichter

het belang van betekenis, daar gaat het weer eens over
hij is al bezig zijn belang te ontkurken

we beluisteren het klokken van de wijn

en wanneer ik mijn wapen opnieuw door zijn
semiotische vliezen ram

het niets en het alles in elkaar laten doorschijnen

met geweld prik ik het aan zijn revers

hij gromt herkennend
dat waren zijn uitspraken, die hem de meiden bezorgden
de mopsen

hij bedreef de liefde met aanhalingstekens
kroop altijd weg in daarachter gelegen werelden

nu staart hij door een verrader
en hij veegt me te gemakkelijk weg

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *