Welkom bij deze aflevering van onze dichtcursus. Hoeveel hebben we geleerd? Zijn het teveel ‘losse flodders’? Verlangen we naar samenhang, een verhaal dat we met poëtische middelen vertellen? Wij staan open voor suggesties. Vandaag in ieder geval een geval uit Tongriem:
Formulier
Ik lig op mijn rug in bed.
Overal is pijn.
Ik wil een formulier invullen,
voor de vorm, het liefst een van meerdere pagina’s
waar ik vervolgens twee keer mijn handtekening op mag zetten
Een formulier is een ongezongen psalm
op de stippellijnen woont mijn zaligheid
dat zit ik te bedenken
Ik vraag om mijn pen
een formulier zegt alles wat er te zeggen valt
op oneindig veel manieren
Ik roep da capo, da capo
breng me nog meer formulieren
Ik vind het ‘da capo’ hier niet mooi staan, en er staan wat overbodige dingen in, die veel sterker zouden zijn in absentie. Schrappen is dus weer het devies. De gedachte dat het formulier een ongezongen psalm (een gezongen gebed dus) is moet verder worden uitgewerkt. Precisie! Wat betekent het eigenlijk allemaal? Oneindig veel manieren?
We hebben een paar sterke beelden nodig, er moet ook doorschemeren wat voor formulier (een wilsverklaring?) er wordt getekend.
We leveren voor € 99,95 op:
Formulier
Ik lig op mijn rug op mijn bed.
Ik wil een formulier invullen.Het liefst een van meerdere pagina’s,
een waar ik mijn handtekening vaak op moet zetten.Ik vraag hoestend om een pen.
Een formulier invullen is een psalm afdichten.
Gods woord verschijnt op de stippellijn.
Een wilsverklaring is schepperswerk.Dat bedenk ik. Dat ik alles
op oneindig veel manieren
nog een keer echt kan zeggenIk lig op mijn rug op mijn bed en roep meer, meer, meer
breng me nog meer formulieren.
Wat vinden jullie ervan? Herkennen jullie de formulier-emotie? Is het helderder, minder slordig dan in het uitgangsgedicht?