De oogst van de Turing

Het schijnt gedichtendag te zijn dus ik denk laat ik daar eens iets aan gaan doen. Hup naar de vernieuwde website van de Turingwedstrijd waar de top honderd van de achtste editie van 2016 staat. De feestelijke uitreiking vindt plaats op 1 februari 2017, maar zo lang wil ik niet wachten.

Dus ik scroll zelf even door de top 100 en pik er een vijftal gedichten uit en copy-paste ze op mijn blog (volgens mij mag dat gewoon omdat ik de bron van de schone schepsels erbij vermeld. Aldus luidt mijn voorspelling van de prijswinnaars (in het Oost-Aziatische slaapvertrek waar ik dit schrijf dwarrelt op dit moment een donsveertje op mijn laptop, en ook dat is realiteit, ook dat is poëzie.)

Without further ado, de prijswinnaars van de Turingwedstrijd worden:

  1. Phaedra Onclin – Vleugellam

    Spreiden wil ik,
    mijn benen, mijn melodievleugels tot in de eeuwigheid
    ooit offerde ik mijn loopmachinerie
    voor deze granito gewrichten, mijn voeten, enkels, tenen,
    dit arme lichaam doopte ik
    als een beulse Salomé zonder berouw
    dwong het te wervelen om zijn as

    Dansen wil ik,
    pirouetteren tot de muziek moe wordt en gaat liggen
    ik lust voor de doemdenkers
    om hun eeltige vittigheid los te schuren
    mohair zachte woorden schenk ik ze, als nieuw

    Hopen wil ik,
    maar mijn spitzengefühl ziet de veer aan mijn voeten buigen
    van ellende, don’t break a leg, bravo
    het huidzachte fluweel koestert allang niet meer
    mijn zwanenhals, de callussen op mijn schouderbladen
    spelen mime op het deksel
    zonder verlossing van eerste of tweede positie

    Vliegen wil ik,
    meegezogen door wervelwinden van Tsjaikovskisch formaat,
    maar de sleutel zwerft remiaans rond, verstoft en met decenniabaard
    als eerste en enige solist
    hij onthoudt mij zijn stalen greep, blijf ik
    overgeleverd aan heidense pliégebedjes.

     

  2. Trojaanse vrouwen – Erwin Steyaert

    Zusters,
    deze stad komt nooit klaar met haar wijken.
    Bij dag hangt de zon er bebloed aan haar stralen.
    ’s Nachts graven we brood uit de grachten.
    We persen uit kiezels nog olie. In de stegen

    leggen de mannen hun voorhoofd tegen de muur.
    Op de pleinen draagt hun branie doorzichtige kleren.
    De zomer wordt dun in hun heupen
    en nog brengen we leven in hun geslacht.

    De stamboom schudt hen straks uit zijn takken.
    In zijn schaduw gaan wij in rook op.
    We hoesten ons, zusters, weer tot een lichaam
    en rechten de ladder in onze woede.

    We klimmen in onze handen en harken
    kinderen uit het slachtveld.

     

  3. Plastic – Raph de Haas

    Tenslotte zag ik Jezus.
    Jezus stond verderop
    naast een plastic boom.
    Ik ging naar hen toe
    en Hij gaf me
    een plastic tas
    met plastic spullen daarin.
    Hij zei:
    hier is wat plastic voor jou.

     

  4. Hanoi – Kira Wuck

    In een goedkoop hotel waarvan het behang van de muren bladdert
    kijken katten koortsachtig uit hun ogen
    ze geven hun gasten kopjes zodat ze langer blijven
    het zijn altijd anderen die kou mee naar binnen dragen
    als luizen onder hun kraag

    een jonge man die zijn kamer niet verlaat
    denkt dat de wereld uit zijn vingers loopt
    weilanden uit zijn jeugd drijven voorbij
    zo ligt hij al eenentwintig dagen
    hij droomt ervan zichzelf uit foto’s te knippen
    in een land waar de lucht zwart is en opium niet duur

     

  5. En dat je dan opnieuw – Merel van Slobbe

    Ik wil je vertellen over de keer dat mijn hond verdronk
    in het meer en hoe ik hem nog elke nacht naar lucht
    zie happen. En dat het dan niet uit maakt dat er nooit
    een hond was, omdat ik een verhaal had alleen voor jou.

    Ik wil niet dat je zegt dat het gaat regenen vandaag
    maar dat je beloftes doet die je gaat breken: dat
    niemand ooit dood en jij mij geen pijn en voor altijd wij
    in de supermarkt tussen goedkope flessen wijn.

    Dat we olijven eten tot we ze lekker vinden en al ons naakt
    onfunctioneel. Want niets is waar genoeg om uit te maken
    maar als ik me aan je breek wil ik er gips omheen
    en dat je dan opnieuw

4 thoughts on “De oogst van de Turing

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *