“landing” is een kort experimenteel gedicht
over het gevoel van een passagier
tijdens de afdaling in een jumbojet,
geschreven in mei 2015 in een winkelcentrum in Lissabon
op de achterkant van een kassabon
met als enige aanleiding de vele vliegtuigen
die hier in de stad komen landen
dat spreekt van
“de voelbare weerstand van de koude lucht /
onder de machtige buik van het vliegtuig” en
“de lange witte man in de stoel naast me /
heeft met een verveelde gaap zijn laptop /
en zijn glimlach ingeklapt”
of de stemming van het vliegtuigpersoneel verwoordt als
“de gestolde routine in hun ogen /
van jarenlang te dichtbij de hemel te hebben gewerkt”
en dat over het algemeen kan worden beschouwd als een reflexieve readymade,
afhankelijk natuurlijk van de stroming die u aanhangt.
Wanneer het bijvoorbeeld vervolgt met
“de interne economie van luchtdruk in onze kopholte is even in de war /
en we voelen genadeloze solidariteit met onze medepassagiers /
als we hen met tranende ogen zien slikken”
kan het ook als politiek gedicht worden opgevat, maar
als we daarna een opmerking lezen
over de ijskristallen die wonen tussen de ruiten, en hoe deze
“voor nog onbevooroordeelde kinderen de bevroren adem is /
van engelen die leven op tien kilometer hoogte”
neigt het toch meer richting romantiek