Verbittering
in bittere kou verlaten van verwachtingen strompelend nog, als een verlaat vuurtje dat zich voortbijt over de verkoolde grond uitgehard, vastgebeten, marmer de ijsverscheurde huid sporen zijn de vastgezette aders, maar onbeweeglijk en onnavolgbaar ontberend dat pathos van het bouwende leven van de ploeg die men steeds weer voor de groeve spant nee. Er rest ...