Cursus gedichten verbeteren #82

Welkom bij een loflied op de poëzie dat we vandaag gaan uitmesten. We moeten het kitscherige kwijtraken en hopelijk iets halfmoois overhouden.

wordt vannacht de poëzie voor dood verklaard

dan

kroont men morgen eenoog koning op de stippellijn

wordt vannacht de poëzie voor dood verklaard

dan

schalt er bargoens door de straten, die slechts straten zijn

dan

lijdt men zonder ambitie en troost elkaar met brandewijn
lalt men protocollen en statuten in harde schelpenoren
vrijt men zwijgend, omdat ieder iets anders wil horen
valt men koud en stom in elkaars ongevoelde pijn

wordt vannacht de poëzie voor dood verklaard

dan

regeren wit van de macht de woorden, die slechts woorden zijn.

Het “dan” heeft weinig effect. Het is eventueel mogelijk wanneer we het juist over de pagina verspreiden, bijvoorbeeld gecentreerd, als een soort menukaart, waarin iedere regel van dit gedicht een gerecht is en “dan” de sterretjes ertussen. De metafoor van de stippellijn is onduidelijk. We willen hier verdorie iets belangrijks zeggen, namelijk dat de politiek zonder de poëzie half blind is, dan mogen we wel een kraakheldere metafoor uit de kast trekken.

Dat de dingen slechts de dingen en de woorden slechts de woorden zijn is triviaal. Dat kan beter worden uitgewerkt dan de auteur hier doet met de drank, de protocollen en de ongevoelde pijn. Dan gunt men elkaar geen meter meer (?) Dan loopt alles in de soep! Dan zijn de vertrapten slechts vertrapten. Dan is alles en dus niets tussen ons chemie (als we wijsneuzerig moeten doen).

Dan dansen de duiven niet meer (true). Dan heeft vluchten geen zin. Dan zwijgen de dieren. Dan gaan we het duister in / om haar weer tot leven te wekken (een cynische opmerking over de Eerste Wereldoorlog, die Adorno zou haten).

We komen zonder verder gedoe voor € 179,50 tot dit gedicht:

wordt vannacht de poëzie voor dood verklaard

≈≈≈

dansen in de stad de duiven geen flamenco meer
schalt er bargoens door de straten, die slechts straten zijn

≈≈≈

lijdt men zonder ambitie
vrijt men zwijgend en valt men koud
en stom op elkaar

≈≈≈

dan zwijgen de dieren dan

≈≈≈

regeren wit van de macht
de woorden, die slechts woorden zijn

Smakelijk. En laat even weten hoe het beter kan!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *