Month: februari 2023

Dear Walter Benjamin
In Port Bou, the border town where you decided to end your life, I had a coffee break in a small bar called 'David'. You know, it is hard for me to find a fascination that keeps my mind occupied. I live in the stasis of peace, and war has become so unimaginable that we ...
Goede ideologie, waarin de theorie overeenkomt met wat de mensen echt geloven is het gevaarlijkst.
Who’s afraid of Roald Dahl?
The big fat fucking giant was really a bone-headed pedo who ate children for breakfast after grabbing them in the alleyway behind the chocolate factory, where it reeked of piss. He enjoyed the taste of all children, even the lgbtq ones, but like every male, he did have a personal flavor: skinny bald specimens who ...
Dichtersfoto
Ego mag er niet inzitten. Dat is heel belangrijk. Denk eraan wat de mensen zien: een natuurfenomeen, maar wel een fenomeen dat las. Wat je las moet zichtbaar zijn als een gloed langs je slapen liggen. Je aura, daar gaat het om. Dat moet herkenbaar zijn, als een pak hagelslag dat altijd weer als vanzelfsprekend ...
Portrait with a little pain
The constant buzzer of pain that ugly fleeting empire sending out its cavalry to agitate my nerve tissue, to sabotage every sound, every smell, every taste and make me want to be replaced but fail.
Haarlijn
achter de tralies van mijn borst zingt het eitje van het ik met zijn gouden snavel ik schuifel voorzichtig naar m’n meisje toe geef haar een stereotype kus, mijn haarlijn slijmt om tijd maar ik doe aan barokke eeuwigheid
Le Mans
Doelloosheid. Ik moet me herinneren aan kleine doelen, voordat ze kristalliseren. Is het dit onvermogen om doelen te stellen en me daaraan te houden, het scherpe schijnsel van mijn zaklamp te volgen, dat mijn donkere onderbewustzijn deed besluiten dat het pijn nodig heeft? Doelloosheid, de vraag "wat ga je straks doen?" niet kunnen beantwoorden of ...
Zelfoverschatting (aantekening)
Alle vriendelijke dametjes met hun "tu parles bien français" ten spijt spreek ik onderweg een foeilelijk soort steenkolenfrans aan de guichets en in de bar tabacs. Vroeger hadden de dametjes me aangezet tot zelfoverschatting: mijn Frans stond op eenzame hoogte, Voltaire had ik in m'n broekzak, Zola bij het ontbijt. Maar die tijden zijn nu ...
Amiens
Als je enkele uren door Amiens loopt, kun je niet niet weten hoe het voelt om in Amiens te zijn, maar waarom zou ik daar in vredesnaam over schrijven? Wat 'voegt het toe', zoals de volksmond zegt. Europa is bezaaid met steden als deze. En toch: het heelt de geest om bij tijd en wijle ...